ปัญหาเกี่ยวกับการมองเห็น ตอนที่ 1-2

ปัญหาเกี่ยวกับการมองเห็น   ตอนที่ 1 : สายตาผิดปกติ   
คำว่า “ สายตาผิดปกติ” หมายถึง การที่คุณมองเห็นไม่ชัดเจนเนื่องจากภาพที่คุณต้องการมองนั้นโฟกัสไม่พอดีในตา การที่คุณจะมองเห็นได้ไกลชัดเจนดี แสงจากวัตถุที่เรามองจะผ่านเข้ามาในลูกตา มีการหักเหผ่านส่วนประกอบของลูกตา แล้วไปถึงจอประสาทตาเมื่อได้ระยะโฟกัสเป็นภาพชัดพอดี (จอประสาทตาคือส่วนประกอบหนึ่งของตาที่เป็นจอรับภาพ บุอยู่ที่ผนังด้านหลังของตา)  จอประสาทตาเมื่อรับภาพนั้นแล้วจะส่งภาพต่อไปที่สมอง
ถ้ากำลังการโฟกัสของตาไม่พอเหมาะกับขนาดลูกตา แสงจากภาพขณะที่ไปถึงจอประสาทตาไม่ใช่แสงที่ได้ระยะโฟกัส จอประสาทตาจึงรับได้แต่ภาพที่ไม่ชัดเจน ส่งไปสมอง คุณจึงมองเห็นแต่ภาพมัวๆ 
ในการตรวจตาทั่วไปจะตรวจพบภาวะสายตาผิดปกตินี้ได้และสามารถวัดปริมาณความผิดปกติออกมาเป็น “ค่าสายตา” เรียกการตรวจนี้ว่า “การวัดสายตา” สายตาผิดปกติเป็นสาเหตุที่พบบ่อยที่สุดของอาการตามัว สายตาผิดปกติแบ่งเป็น 3 ชนิด ได้แก่
1. สายตาสั้น
2. สายตายาว
3. สายตาเอียง

ปัญหาเกี่ยวกับการมองเห็น   ตอนที่ 2 : สายตาสั้น  
สายตาสั้น เกิดจากกำลังของการรวมแสงของตาคุณมีกำลังมากเกินไปเมื่อเทียบกับขนาดของลูกตา เมื่อมองวัตถุที่อยู่ไกล ส่วนประกอบของตาที่ทำหน้าที่รวมแสงจะทำด้วยกำลังที่มากเกินไป ทำให้ระยะที่แสงโฟกัสอยู่ก่อนถึงจอประสาทตา แต่แสงที่เลยไปตกที่จอประสาทตานั้นไม่โฟกัส   คุณจึงเห็นสิ่งที่อยู่ไกลๆไม่ชัด แต่หากสิ่งนั้นเปลี่ยนมาอยู่ใกล้ตา ระยะโฟกัสที่เคยอยู่ก่อนจุดรับภาพจะขยับถอยหลังไปอยู่ใกล้จอประสาทตามากขึ้น  คนสายตาสั้น จึงพอเห็นได้แต่เฉพาะสิ่งที่ห่างตาเป็นระยะสั้นๆหรือใกล้ๆตานั่นเอง
เนื่องจากกำลังรวมแสงของตาถูกสร้างมามากเกินไป การแก้ไขทั่วๆไปจึงเป็นการใช้แว่นตา หรือคอนแทคเลนส์ โดยเลนส์ที่ใช้นี้มีคุณสมบัติไป “ลด”กำลังรวมแสงให้น้อยลง  เลนส์ดังกล่าวคือเลนส์เว้า  ซึ่งมีคุณสมบัติกระจายแสง ช่วยยืดระยะโฟกัสของแสงออกไปจนไปตกพอดีที่จอประสาทตา  จึงช่วยให้คนสายตาสั้นมองเห็นภาพที่ระยะไกลได้ชัดเจนขึ้น

ทีมแพทย์ TRSC